Ervaringen van patiënten met onze zorg
Michaela droeg jarenlang een bril, maar heeft deze na twee staaroperaties in het BovenIJ niet meer nodig. Haar zicht is scherper dan ooit en ze ziet details die ze eerder niet zag.
Tineke was nog relatief jong toen ze staar ontwikkelde. Standaard wordt bij een staaroperatie de troebele lens vervangen door een enkelvoudige kunstlens, maar Tineke kreeg varifocale lenzen.
Yvonne (1976) is al jaren bekend met het BovenIJ ziekenhuis. Ze heeft ervaren dat specialisten de tijd voor haar namen. ‘Maar het gaat ook efficiënt, je hoeft niet lang te wachten. De mensen aan de balie heten je welkom. Ze zijn allemaal even vriendelijk.’
Als geboren en getogen Noorderling ziet Yvonne (1948) het BovenIJ als háár ziekenhuis. ‘Eerst het ZAN, nu het BovenIJ. Onze zoon van 43 is nog in het ZAN geboren.’ In het BovenIJ komt ze bij dermatoloog Gamze Piskin.
‘Als je bij een oncoloog komt is dat natuurlijk geen feestje,’ vertelt Barbara (1954). Ze ontmoette internist-oncoloog Serge Dohmen voordat ze met chemotherapie begon. Haar eerste indruk van hem was, zoals ze zelf zegt, “huizenhoog”.
Als Yolanda (1958) door het BovenIJ loopt ervaart ze een ander soort ziekenhuis dan wanneer ze in een kliniek in Amsterdam-Zuid komt. ‘In het BovenIJ komen mensen uit alle lagen van de bevolking. Dat zie je, dat doet iets met de sfeer.’
Marloes (1983) dacht thuis te bevallen van haar eerste kindje. Het liep anders. Dochter Jesse werd veel te vroeg geboren in het ziekenhuis. ‘Ik had wel gehoord dat de afdeling Verloskunde goed was, maar ik kende het BovenIJ nauwelijks. Achteraf ben ik heel blij dat ik daar terecht ben gekomen.’
