Thuis in het BovenIJ
Apotheker Jelmer Faber: ‘We zorgen voor elkaar.’
Ina (1950) was 28 jaar lang het eerste gezicht dat je bij binnenkomst in het BovenIJ ziekenhuis zag. Ze werkte al die jaren met veel plezier bij de receptie. Evenzo lang was ze ook zelf patiënt van het ziekenhuis.
‘Ik was er als medewerker bij vanaf dag 1, toen koningin Juliana de opening verrichtte, en vond het heel jammer om te stoppen op mijn 65ste verjaardag. Wat ik het meest miste was het contact met patiënten, bezoekers en medewerkers.’

Sociaal karakter
Tijdens een bezoek aan de oud collega’s van de receptie kwam Ina in contact met vrijwilligerscoördinator Willeke. Sindsdien is Ina vrijwilliger, onder andere achter de balie bij het Moeder Kind Centrum. Ze loopt ook wel eens mee met de cellisten van Muziek aan Bed. ‘Als zij klaar zijn met spelen ga ik nog even naar binnen om te kijken of het goed gaat. Soms zijn patiënten geëmotioneerd. En de verpleegkundigen ook, daarin zie je hun betrokkenheid. Ze hebben echt hart voor het werk.’
Niets dan goede ervaringen
Ina is zelf hartpatiënt in het BovenIJ en spreekt uit ervaring: ‘Ik weet gewoon dat ze voor alle patiënten doen wat ze kunnen.’ Ze vindt het prettig dat ze een makkelijk contact heeft met de artsen en andere medewerkers. ‘Ik ken er zoveel mensen, je spreekt elkaar aan bij de voornaam en maakt grapjes als je elkaar weer ziet. Ook als patiënt, wanneer ik mijn medicijnen ophaal bij de BovenIJ apotheek.’
Apotheker Jelmer Faber typeert het BovenIJ als een kleinschalig ziekenhuis met een persoonlijke cultuur: ‘We zorgen voor elkaar.’ Persoonlijk contact vindt hij belangrijk en dus staat hij zelf ook aan de balie. ‘Daar proberen we rust en vertrouwen uit te stralen, zodat de informatie die we geven goed overkomt. Ik krijg er energie van, het zijn vaak leuke gesprekken. En het is goed voor het team: we doen het samen.’
Deel deze pagina: