Behandeling van uw kind met een femurfractuur

1. Overzicht van de totale behandeling

De behandeling van een femurfractuur (gebroken dijbeen of heup) bestaat uit twee stappen. Eerst ligt uw kind ongeveer 3 weken in tractie (een soort trektoestel), en daarna krijgt het een gipsbroek. Na 3 weken kijken we met een röntgenfoto hoe het herstel gaat. Als alles goed is, halen we de tractie weg en krijgt uw kind een gipsbroek. Om de gipsbroek aan te leggen, krijgt uw kind kalmerende medicijnen. De gipsbroek moet ook ongeveer 3 weken blijven zitten. 

Naar huis

De arts en de kinderverpleegkundige van het ziekenhuis maken met u afspraken over de behandeling en regelen praktische zaken. Ze schakelen ook een speciale verpleegkundige (transmuraal verpleegkundige) in die u en uw kind de dag na thuiskomst bezoekt en komt helpen. Als u vragen heeft, kunt u deze aan hem of haar stellen.

U kunt eventueel een schuin kussen lenen van de afdeling Fysiotherapie (zie ook de tips voor de tractie en de houding van je kind). Hiervoor wordt wel een borg gevraagd. Hiervoor moet u een klein bedrag vooraf betalen, dat krijgt u terug als er geen schade is gemaakt.

Spelletjes & ontspanning

Omdat uw kind voor een tijdje in bed moet blijven, geeft de pedagogisch medewerker van het ziekenhuis u tips voor geschikte spelletjes in deze situatie. Ze zal u ook voorbereiden op mogelijke reacties van uw kind op de behandeling. Het kan handig zijn om een dagplanning te maken. 

2. Meer informatie over de behandeling

Belangrijke punten voor de tractie en de houding van uw kind:

• Het is belangrijk dat u de ligging van uw kind en de gewichten regelmatig
  controleert.
• Tijdens de tractie ligt uw kind met de billen vrij en het onderlichaam recht onder de katrol. Om draaien te voorkomen, kunt u een gevouwen laken over de buik leggen. 
• De gewichten moeten vrij hangen en meebewegen met de bewegingen van je kind.
• Uw kind ligt normaal gesproken plat in bed en gebruikt geen kussen, behalve tijdens het eten of drinken om verslikken te voorkomen.
• Zorg ervoor dat het bed niet op een tochtige plek staat.

Verzorging tijdens de tractiebehandeling:

Als uw kind het fijn vindt, kunt u uw kind bedekken met een kleine deken, molton of handdoek. Aan de voeten kunt u een paar grote sokken doen.
Het opmaken van het bed kunt u het beste met hulp van iemand anders doen, op een vast tijdstip. Bijvoorbeeld na het wassen of aankleden, of voor het slapen gaan. Een persoon tilt het kind en den benen dan recht omhoog, de andere verschoont het bed.
Verschonen kunt u alleen doen: u schuift een luier, onderlegger of celstofmatje onder de billen.
De verbanden moeten elke dag worden vervangen. Controleer meerdere keren per dag of de voeten en tenen goed doorbloed zijn. Dit kunt u doen door de kleur en temperatuur te bekijken. Doe dit in ieder geval nadat u het verband hebt vervangen. Als het verband te strak zit, kunnen de voeten blauw worden of kouder aanvoelen. In dat geval kunnen ruime sokken helpen.
Na het verwijderen van het verband, masseer de voeten en benen met bodylotion om drukplekken of huidbeschadigingen te voorkomen. Deze drukplekken kunnen ontstaan bij de achillespees, de enkels,. De hielen, de benen en in de knieholtes. Maar ook op het achterhoofd, de rug en schouders. Smeert u deze daarom ook dagelijks in, bijvoorbeeld na de wasbeurt of na het verschonen van het bed.

Eten en drinken:

Het is belangrijk dat uw kind voldoende drinkt. Biedt daarom regelmatig iets te drinken aan.
Door de verminderde lichamelijke activiteiten, verbruikt uw kind minder
energie en neemt de eetlust af. Het is goed om vezelrijke voeding te geven om verstopping van de darmen te voorkomen. Geef bijvoorbeeld bruin of volkoren brood, verse groenten, fruit, melk en vruchtensappen. Voorkom eten en drinken die gasvorming veroorzaken. Bijvoorbeeld uien, bonen en koolzuurhoudendste dranken (drank met prik). Laat je kind zoveel mogelijk zelf eten en gebruik eventueel een groot servet of luierdoek als placemat.

Plassen en ontlasting:

Als uw kind niet zindelijk is, verschoon het dan vaker dan gewoonlijk. Grotere
kinderen vinden luiers meestal niet prettig en als zij zindelijk zijn is dat ook niet
nodig. De ontlasting kan in een platte po, een celstofmatje, of een open gevouwen luier worden opgevangen. Jongens kunnen in een fles (urinaal) plassen.

Problemen die zich kunnen voordoen tijdens de tractiebehandeling:

Pijn

De spieren kunnen in het begin gespannen zijn en af en toe schokjes veroorzaken. Dat kan pijn doen. Tijdens de opname wordt daarom valium gegeven om de spieren te ontspannen. Na enkele dagen is het schokken van de spieren minder geworden. Uw kind raakt gewend aan de houding en de trekkracht, maar het kan nog steeds pijnlijk zijn. Dit kan worden verminderd met de medicatie die u heeft ontvangen bij ontslag. Blijft uw kind pijn houden, neem dan contact op met de transmuraal verpleegkundige.

Problemen met plassen + temperatuur andere redenen

Als uw kind vaak kleine beetjes plast, pijn heeft bij het plassen en een verhoogde temperatuur heeft, kan dit wijzen op een urineweginfectie of blaasontsteking. Een blaasontsteking kan ontstaan als uw kind te weinig drinkt en/of de blaas niet goed wordt gelegd omdat uw kind plat ligt. Soms kan er ook gruis en ‘neerslag’ in de urine zitten. De urine kan dan afwijken in kleur en anders ruiken. U kunt wat urine opvangen in een potje voor onderzoek. Hierdoor zal het vaker moeten plassen en kan de doorstroming van urine van de nieren naar de blaas verbeteren. Indien nodig zal de arts een antibioticakuur voorschrijven.

Buikpijn

Als uw kind onregelmatig of weinig naar de wc gaat (obstipatie), kan het buikpijn krijgen. Dit kan komen doordat uw kind minder beweegt. Geef uw kind meer te drinken en voedsel met vezels.

Wondjes:

Als u wondjes ziet op de huid van uw kind, houd ze dan droog en vertel het aan de verpleegkundige.

3. Nadere informatie over de behandeling met een gipsbroek

Een gipsbroek is een verband, meestal van gips of sneldrogende lichtgewicht
kunststof, vanaf de taille tot aan de enkel of de tenen,
met een uitsparing in het kruis. Eigenlijk is het een ‘broek’ met één lange pijp.
De binnenkant is van watten met een stoffen bekleding, ter bescherming van
de huid. Wat betreft eten en drinken, plassen en ontlasting gelden dezelfde reizen regels als tijdens de tractieperiode.

Aandachtspunten voor de gipsbroek en houding van uw kind

• Til uw kind nooit alleen onder de oksels op, maar ondersteun het altijd onder de bovenbenen.
• Als uw kind op zijn rug ligt, leg dan een kussen of handdoekrollen onder zijn benen. Dit vermindert de druk van het gips op zijn rug en voorkomt zwelling van de voeten, omdat de benen dan iets hoger liggen.
•  U kunt uw kind ook af en toe op schoot nemen.

Verzorging van uw kind in een gipsbroek

Ook als uw kind nog niet zindelijk is, is het slim om uw kind vaker te verschonen. Om te voorkomen dat het gips nat en vies wordt door urine, kunt u eerst een speciale inlegluier of de kleinste wegwerpluier gebruiken. Daar overheen komt een gewone luier, om de inlegluier op zijn plaats te houden. De zijrandjes stopt u naar binnen gevouwen onder het gips.
Bij kinderen die nog niet zindelijk zijn, is het lastiger om het gips droog te houden. U kunt dan twee luiers over elkaar gebruiken, waarbij u een ovaal stuk uit de plastic buitenkant van de binnenste luier knipt, zodat overtollig vocht makkelijk naar de buitenste luier kan doorstromen. Zorg ervoor dat alle randen goed tussen het gips zijn gestopt. U kunt de plakkertjes van de luiers afknippen om huidirritatie te voorkomen. Op de billen, de onderrug en de stuit kunnen drukplekken ontstaan. Dit kunt u tegengaan door de huid met een vochtige washand en koud water te
wassen, liefst zonder zeep. Daarna droogt u de huid goed af en smeert u deze in met babylotion.

Controle van de gipsbroek

Controleer de gipsbroek regelmatig op scherpe randjes of uitsteeksels,
bijvoorbeeld na iedere verschoning. Controleer ook de tenen en voeten. Als uw
kind ze goed kan bewegen, ze niet gezwollen zijn en de kleur van de tenen de
kleur en temperatuur normaal zijn, dan zit het gips niet te strak. Als u twijfelt, neem dan contact op met de gipskamer.

Verzorging van de gipsbroek

• Als het gips nat is, kunt u het drogen met een föhn op een zachte stand of voorzichtig deppen met tissue papier. Vergeet niet om eventueel achtergebleven papier te verwijderen.
• Vies gips kunt u schoonmaken met een beetje water en drogen met een föhn in een lauwe stand.
• Stinkend gips kunt u druppelen met Nilodor of Diba-geurverdrijver. Deze producten absorberen ongewenste luchtjes.
• Jeuk onder het gips is heel vervelend. Als uw kind last krijgt van jeuk, kunt u met een wattenstokje ‘lotion alba camitol 5%’ onder het gips aanbrengen. U wrijft de lotion zo goed mogelijk onder het gips uit. Deze lotion verkoelt, maakt het gips niet nat en het gips korrelt niet.
• Bij ontlasting of diarree in het gips kunt u met wegwerpdoekjes die met olie zijn doordrenkt tussen het gips en de huid vegen. Vergeet deze niet te verwijderen.
• Bij huidirritatie kunt u met Sprilonspray van Pharmacia een beschermlaagje aanbrengen.
  Deze producten zijn verkrijgbaar bij de apotheek.

Vervoer van uw kind met een gipsbroek

U kunt uw kind vervoeren in een gewone kinderwagen, eventueel met extra kussens, een tweelingkinderwagen of in een bolderkar

4. De eerste periode na de tractie en de gipsbroek

Nadat de gipsbroek is verwijderd, kan uw kind wat moeite hebben met lopen omdat de spieren een tijdje niet veel bewogen zijn. Ook moet uw kind wennen aan het idee dat het weer kan lopen en kan soms bang zijn om op de benen te staan zonder hulp. Als het nodig is, kan de kinderarts u doorverwijzen naar een kinderfysiotherapeut. Die helpt uw kind dan totdat het weer normaal kan lopen. Samen met u maakt de fysiotherapeut een plan voor uw kind.

Contactinformatie afdelingen