Behandeling met een gipsbroek bij kinderen
Een gipsbroek is een verband, meestal van gips of sneldrogend lichtgewicht kunststof, vanaf de taille tot aan de enkel of de tenen, met een uitsparing in het kruis. Eigenlijk is het een ‘broek met een lange pijp.’ De binnenkant is van watten met een stoffen bekleding, ter bescherming van de huid. Ten aanzien van eten ten drinken, plassen en ontlasting gelden dezelfde richtlijnen als tijdens de tractieperiode.
Het is belangrijk dat uw kind voldoende drinkt. Biedt daarom regelmatig iets te drinken aan. Door de verminderde lichamelijke activiteiten, verbruikt uw kind minder energie en neemt de eetlust af. Het is goed om verzelrijke voeding te geven, om zo verstopping van de darmen te voorkomen. Geef bijvoorbeeld bruin of volkorenbrood, verse groenten, fruit, melk en vruchtensappen. Voedingsmiddelen die extra gasvorming in de darmenvorming veroorzaken zoals uien, bonen en erwten zijn af te raden. Dit geldt ook voor koolzuurhoudende dranken (drank met prik).
Als het kan, laat uw kind zoveel mogelijk zelf eten en geef hierbij eventueel een groot servet of een luierdoek als placemat.
Aandachtspunten voor de gipsbroek en houding van uw kind
Een kind met een gipsbroek mag nooit alleen onder de oksels worden opgetild, maar moet altijd worden ondersteund onder de bovenbenen. Als uw kind op de rug ligt, plaatst u een kussen of opgerolde handdoeken onder de benen. Daardoor heeft uw kind minder last van de druk van het gips in de rug, wordt een zwelling in de voeten voorkomen. De benen liggen namelijk hoger. U kunt uw kind ook op schoot nemen (rekening houdend met het voorgaande).
Verzorging van uw kind in een gipsbroek
We raden het aan om een kind dat niet zindelijk is vaker te verschonen dan u gewend bent. Om te voorkomen dat het gips nat en vies wordt door urine en ontlasting, gebruikt u eerst een inlegluier of een groot kraamverband. De inlegluier of het kraamverband stopt u goed onder het gips (aan de voor- en achterkant). Daaroverheen gebruikt u een normale luier. Zorg ervoor dat er geen plakkertjes aan de inlegluier zitten, deze kunnen irritatie veroorzaken. Er kunnen op de billen, onderrug en de stuit drukplekken ontstaan. Dit kunt u tegengaan door de huid met een uitgeknepen washand te wassen, liefst zonder zeep. Daarna droogt u de huid goed af en smeert de huid in met babylotion.
Controle van de gipsbroek
Controleer de gipsbroek regelmatig op scherpe randjes of uitsteeksels, bijvoorbeeld na iedere verschoning. Controleer ook de tenen en voetjes. Als uw kind ze goed kan bewegen, niet gezwollen zijn en de kleur van de teentjes en de temperatuur hebben zoals u gewend bent, zit het gips niet te strak. Als u twijfelt, neem dan contact op met de gipskamer
Verzorging van de gipsbroek
Nat gips kan worden gedroogd met een föhn op een lauwe stand, of door te deppen met zacht tissue papier. Vergeet niet om het papier weer te verwijderen. Vies gips kunt u schoonmaken met een beetje water en met een föhn op een lauwe stand. Luchtjes toevoegen vanwege stank is geen goede optie ( de eerste paar minuten ruikt het een stuk beter maar daarna niet meer). Jeuk onder het gips is heel vervelend. Er is een spray in de handel (cast-blast) die een laagje talk achter laat (deze is te koop in de gipskamer of apotheek). Deze kan niet onbeperkt gebruikt worden en kan niet gebruikt worden als er wonden onder het gips zitten. Lees de bijsluiter daarom goed door.
Vervoer van uw kind
U kunt uw kind vervoeren in een gewone kinderwagen, tweelingwagen of bolderkar, eventueel opgevuld met kussens.
De eerste periode na de tractie en gipsbroek
Nadat de gipsbroek is verwijderd, kan uw kind moeite hebben met lopen. De spieren zijn een tijdlang niet of nauwelijks gebruikt. Ook moet uw kind nog wennen aan het idee dat het weer kan lopen en soms heeft het angst om op de benen te staan zonder steun. Push uw kind niet om te gaan staan of lopen. Uw kind moet zich eerst weer veilig voelen.
Contactinformatie afdelingen
Gipskamer
Telefoonnummer | 020-634 6194 |
Route | 24 |