Meesterlijk
Zijn arts wist Wim gerust te stellen
Wim (1937) heeft het huidige BovenIJ ziekenhuis gebouwd zien worden. Maar dat niet alleen. In de jaren zestig kwam hij wekelijks vanuit het centrum naar Noord om de Volewijckers te zien voetballen, daardoor was hij ook al toeschouwer van de bouw van het oude Ziekenhuis Amsterdam Noord (ZAN).
‘Vijftien jaar geleden kreeg ik een darmaandoening. Het vinden van de juiste dosis medicijnen duurde maanden en ik dacht niet dat het goed zou komen. De dame die mij toen behandelde stelde mij gerust. En het kwam goed. Ik vond haar een meesterlijk mens.’
Sportiviteit
Wim is een sportman, altijd geweest. Hij leidt een eigen wandelgroep ‘Willems loopgroep’, waarmee hij elke zondagochtend zo’n 15km aflegt. En ook op alle andere dagen van de week wandelt hij acht tot twaalf kilometer. ‘En ik ga twee keer per week naar de sportschool, om mijn conditie en kracht op pijl te houden.’ Het BovenIJ ziekenhuis heeft hem al eens aan een nieuwe knie geholpen. ‘Niet te geloven, na een dag was ik weer thuis en die knie is weer helemaal goed.’
Efficiëntie
Door corona had Wim de afgelopen tijd belafspraken met zijn arts. Hij heeft er geen problemen mee, want hij kan goed overweg met zijn smartphone. Wel is hij blij dat hij volgende keer weer een echte afspraak heeft. ‘Maar ik zeg altijd: ze werken heel efficiënt, alles wordt achter elkaar gepland, je wordt goed geholpen.’
Jolanda is als transferverpleegkundige verantwoordelijk voor de nazorg van patiënten, bijvoorbeeld als ze na een verblijf voor een knieoperatie ontslagen worden. ‘Het gaat ons om de juiste zorg op de juiste plek, vaak voor kwetsbare ouderen. Wim had dat overigens niet nodig, die is zo vitaal.’ Jolanda en haar collega’s kijken wat de specifieke behoeften zijn, rekening houdend met mantelzorgers en de thuissituatie. ‘Dat is soms een uitdaging, maar het maakt ons vak dynamisch en afwisselend.‘
Deel deze pagina: