Kinderen op het Dagcentrum

‘In de wachtkamer maak ik kennis met de kinderen, die eerste indruk is belangrijk. De ouders gaan mee maar de kinderen staan centraal, hoe klein ze ook zijn.’

‘Van de wachtkamer lopen we door de lange gang om te kijken waar de operatiekamer is. Daar gaan we dan nog niet naar binnen, maar weet je alvast waar de dokter is als je komt.’

‘Met een fotoboek vertel ik het verhaal van een kindje dat ook naar de dokter gaat. Wie mogen er mee en wie wachten er in het ziekenhuis op je. Wie neem jij mee?’

‘In de operatiekamer wacht de slaapdokter met een kapje waarmee hij je heel diep laat slapen. Ik laat zien hoe het kapje over de neus gaat bij de pop en bij mij.’

‘Kinderen vinden het kapje heel spannend. Dus vraag ik altijd of ze het willen proberen. Goed zo, stoere kinderen zijn jullie hoor. Ik benadruk daarbij dat papa of mama mogen blijven tot ze slapen en er ook weer zijn als ze wakker worden.’

‘In de operatiekamer heb ik andere kleren aan. Ik laat mijn blauwe operatiekleren zien.’

‘In het kleurboek kun je thuis nog een keer samen kijken wat er gaat gebeuren als je naar het ziekenhuis komt. En zelf kleuren natuurlijk!’