Parkinsonisme

Parkinsonisme

Parkinson is een chronische ziekte, waarbij zenuwcellen in de middenhersenen langzaam afsterven. Deze zenuwcellen produceren de stof Dopamine, ook wel 'boodschapperstof' genoemd. Deze dopamine zorgt ervoor dat het lichaam de goede 'bevelen' krijgt om de opdrachten van de hersenen uit te voeren.

De term 'parkinsonisme' is een verzamelnaam voor neurologische aandoeningen die erg kunnen lijken op de ziekte van Parkinson, maar het niet zijn. Bij deze ziekten zijn vaak meerdere hersengebieden aangedaan dan bij de ziekte van Parkinson. Omdat deze ziekten in het begin erg op de ziekte van Parkinson kunnen lijken, is het niet altijd mogelijk direct de juiste diagnose te stellen. Soms kan met aanvullend onderzoek onderscheid gemaakt worden tussen de ziekte van Parkinson en parkinsonisme, maar lang niet altijd. Helaas is 100% zekerheid over de diagnose vaak pas na het overlijden te krijgen, door microscopisch onderzoek van de hersenen.

Vormen van parkinsonisme

De meest voorkomende vorm is 'vasculair parkinsonisme', dat veroorzaakt wordt door vaatverkalking en kleine infarcten in de hersenen. Dit is met een MRI-scan van de hersenen goed vast te stellen. Minder vaak treedt parkinsonisme op als bijwerking van bepaalde medicijnen. Ook is er een aantal ziekten, waarbij naast verlies van hersencellen in de substantia nigra ook veel schade optreedt aan andere hersengebieden. Mensen met deze ziekten hebben deels dezelfde verschijnselen als mensen met de ziekte van Parkinson, maar daarnaast nog andere verschijnselen.

De bekendste hiervan zijn:

• Lewy body dementie (LBD). Naast parkinsonisme gaat dit gepaard met periodes van ernstige verwardheid en dementie.
• Multi-Systeem Atrofie (MSA). Hierbij kunnen ook coördinatiestoornissen optreden (praten en lopen 'als een dronkenman') en/of ernstige stoornissen van de bloeddrukregeling.
• Progressieve Supranucleaire Paralyse (PSP). Hierbij treden stoornissen op van de oogbewegingen, het geheugen en ernstige balansproblemen.

Behandeling parkinsonisme

In het algemeen zullen mensen met een vorm van parkinsonisme sneller achteruitgaan dan mensen met de ziekte van Parkinson. Omdat de schade bij deze ziekten grotere delen van de hersenen betreft, zullen de medicijnen die bij de ziekte van Parkinson gebruikt worden meestal ook minder goed werken of sneller bijwerkingen geven. Dit maakt een goede behandeling vaak erg lastig.