Mechteld kreeg een coloscopie onder narcose
'Ik ben heel blij dat ik dit onderzoek heb gedaan.'
De eerste oproep voor het bevolkingsonderzoek darmkanker negeerde ze. Toen ze voor de tweede keer een uitnodiging kreeg gaf Mechteld (57) hier toch gehoor aan. Omdat er bloed in haar ontlasting gevonden werd, werd zij uitgenodigd voor een coloscopie.
Bevolkingsonderzoek
Alle mannen en vrouwen van 55 tot en met 75 jaar ontvangen elke twee jaar een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Mechteld: ‘Tien jaar geleden heb ik twee keer lymfeklierkanker gehad en vrij intensieve behandelingen gehad. Die zijn gelukkig goed gegaan, maar ik ben wel zorgschuw geworden. Dat is de reden dat ik de oproep in eerste instantie negeerde. Toen iemand in mijn directe omgeving darmkanker bleek te hebben, besloot ik mijn kop niet langer in het zand te steken en mijn ontlasting op te sturen. Helaas bleek er bloed in mijn ontlasting te zitten, en werd ik uitgenodigd voor een coloscopie.’
Onder narcose
‘Omdat ik voor het onderzoek onder narcose gebracht wilde worden, werd ik verwezen naar BovenIJ. Ik werd uitgenodigd voor een intakegesprek en vertelde dat ik opzag tegen het onderzoek. De endoscopie verpleegkundige was heel begripvol en stelde mij gerust. Ik zou lekker slapen en als ik wakker was, was het onderzoek gedaan. Zij gaf mij het vertrouwen dat het goed zou komen.’
Beeldbellen
‘Een dag voor het onderzoek had ik een afspraak met de anesthesist. Hiervoor hoefde ik niet naar het ziekenhuis, want er werd een beeldbelafspraak gemaakt. Ik vond dat heel prettig, want ik ga niet graag naar het ziekenhuis. Bovendien bespaarde het mij tijd. De anesthesist wilde een aantal zaken van mij weten, bijvoorbeeld over mijn gebit. Dat was heel grappig, want ik moest via de telefoon mijn keel laten zien. Na dit gesprek wist ik zeker: het komt goed en ze gaan mij erdoorheen helpen.’
Het onderzoek
‘Op de dag van het onderzoek ging ik met een goed gevoel naar het BovenIJ. De anesthesist die ik gesproken had, was ook bij het onderzoek aanwezig. Door grapjes te maken en veel tegen mij te praten leidde hij mij af voordat ik in slaap viel. Eenmaal wakker vertelde een lieve verpleegkundige mij meteen dat de uitslag goed was, en even later werd dit ook bevestigd door de arts. Dat was een hele opluchting. Je denkt toch van tevoren: het zal toch niet?’
Laat je checken
‘Ik ben heel blij dat ik dit onderzoek gedaan heb. Natuurlijk is het niet leuk, maar de ziekte hebben is veel erger. Daarom zou ik iedereen adviseren die uitgenodigd wordt voor het Bevolkingsonderzoek: negeer de uitnodiging niet, maar laat je checken!’